Sladjana Nina Perković në rezidencën letrare "POETEKA - Tirana in Between".

SLADJANA NINA PERKOVIĆ në rezidencën për shkrimtarë dhe përkthyes letrarë "POETEKA - Tirana in Between".

Në muajin korrik shkrimtarja franko-boshnjake Sladjana Nina Perković do të qëndrojë në Tiranë për të realizuar një programin e saj të pasur kulturor, si fituese e bursës për autorët në redidencë, mbështetur nga TRADUKI dhe realizuar prej 10 vjetësh nga shoqata POETEKA.  

Sladjana Nina Perković (1981) është shkrimtare dhe gazetare, autore e vlerësuar e prozës fiction, e cila është e njohur për tregimet dhe romanet e saj. Pas përfundimit të studimeve për Shkenca Politike në Paris (Panthéon-Sorbonne - Univ. Paris 1), ajo punoi kryesisht si korrespondente lajmesh për mediat në ish-Jugosllavi, por kontributi i saj është bërë e njohur ndërkombtarisht përmes paraqitjes në shumë media europiane si në "The Guardian" apo "Today". 

Pa lënë mënjanë gazetarinë, Sladjana Nina Perković i është kushtuar në mënyrë të posaçme karrierës së saj si shkrimtare. Në pesë vitet e fundit ajo ka botuar përmbledhjen me tregime "Kuhanje" dhe romanin "U jarku", vepër kjo që u kandidua për çmimin e lartë letrar NIN 2021 si dhe për çmimin e mirënjohur "Meša Selimović ". Ky roman u vlerësua si prurja speciale e EUPL 2022 (The European Union Prize for Literature). 

Sladjana Nina Perković jeton, punon dhe shkruan mes Banja Lukës dhe Parisit. 

BIBLIOGRAFIA:

"KUHANJE", përmbledhje tregimesh, "Booka", Beograd, 2018;
"U JARKU", roman, Imprimatur, Banja Luka, 2020.

"POETEKA - Tirana in Between" është një nga projektet kryesore të shoqatës POETEKA, përmes së cilës realizohet Programi Rezidencial për Shkrimtarë, Përkthyes Letrarë dhe Artistë. Që nga themelimi i saj, në vitin 2013, kjo rezidencë pritur më 58 shkrimtarë, përkthyes letrarë. , dhe artistët, duke u bërë një hapësirë unike në Shqipëri për shkrimtarët, përkthyesit dhe artistët e vendeve të BE-së dhe rajonit të Ballkanit Perëndimor.

Programi "POETEKA - Tirana in Between" është zbatuar në kuadër të projekteve "Reading Balkans" dhe "Translation in Motion" të bashkëfinancuar nga TRADUKI, rrjeti europian për letërsinë dhe librat dhe Programi i "Europës Krijuese" të Bashkimit Evropian, si dhe nga Ambasada. të Gjermanisë, Goethe Zentrum Tirana, Ambasada e Austrisë dhe Ministria e Kulturës së Shqipërisë. Së fundmi, "POETEKA - Tirana in Between" është përfshirë në Hartën e Rrjetit Evropian të Rezidencave të Përkthimeve Letrare (RECIT – Réseau Européen des Centres de Traducteurs).

DAMIR ŠODAN - POETEKA - Tirana in Between - A Farewell Meeting

Gjatë muajit qershor 2023, autori kroat DAMIR ŠODAN qëndroi në në Rezidencen "POETEKA - Tirana in Between" si fitues i bursës për shkrimtarë, përkthyes letrarë dhe artistë, duke realizuar projektin e tij krijues dhe duke u bërë pjesë e skenës kulturore të kryeqytetit. 

Rezidenca "POETEKA - Tirana in Between" është një hapësirë kulturore për shkrimtarët, përkthyesit letrarë dhe artististët nga BE dhe Europa Juglindore e cila, në bashkëpunim me rrjetin TRADUKI, Creative Europe, Goethe Zentrum, Ambasadën e Gjermanisë, Austrisë dhe partnerëve të tjerë, zhvillon prej dhjetë vitesh veprimtari në Tiranë, duke krijuar mundësi pune për 58 autorët e ftuar dhe kontakte bashkëpunuese mes kulturave. 

Në vijim poezi në 3 gjuhë (shqip/kroatisht/anglisht). 

TUNDIMI I SHËN ANTONIT

tanimë e di se forca
e cila kuajve të harbuar
ua shtrëngonte këmbët fort
që moti ka pushuar në mitrën
e kryqëzimit të fshatit.

por njeriu është i verbër
teksa ëndërron futbollin
dhe i lëshon lakuriqët t'i zbresin 
mbi supet e ngushta të rekrutit.

nëse do të dish
diçka për religjionin
duhet të provosh më parë
seks në eks(tazë),
me gjimnaziste të moshës së mesme,
Testamentin e Vjetër ose kërcimin bungee.
diçka të marrë, kryesisht.

Dalí e kuptoi menjëherë.
sigurisht që Zoti nuk ekziston
teksa gjunjëzohesh 
para bankomatit.


POEZIA NË NJË GJUHË TË VOGËL

Kork, Irlandë

Poezia e një gjuhe të vogël
është si një zile
në një fshat të largët
që mbrëmjeve rreh mbytas
përmes lagështisë së provincës
e vetëharruar
dhe mjaft e vetëkënaqur
- mund të thuhet -
Po të mos ishin ato delet e leckosura
Grumbulluar në vathë para shiut rrebesh
përballë stallës me gurë
pak nga pak,
ato tundin kokat e bardha
për të ta bërë me dije
se pavarësisht medias
porosia gjithnjë
arrin në cak.

NË TREN PËR NË KASHAISH

në trenin për në Kashaish
pa vajzën më të bukur.

lëkurë ulliri
dhe gjinjtë e rrumbullakët
(si Ornela Muti)
kishte një T-shirt
Dolce & Gabbana
dhe qëndrimin e Theresa Avilskës
duke soditur shtizën
me të cilën gjuetari saj
etj

por mbase e refuzoi
Biografia e Wittgensteinit
në duart e tua,
sepse befas u ngrit
dhe doli në Estoril,
e ti vazhdove për në Kashaish
me bindjen e trishtë
se të iku prej dore 

gruaja e jetës tënde
(ose dikujt tjetër): 

Atlantidase e bukur 
si trupi i dialektit të saj të pakapshëm
i lëngshëm dhe shushuritës
si ajo samba  
asaj vere në Bohinj
kur ishte tetëmbëdhjetë vjeç.

dhe çfarë mund të bëje?
vazhdove ta lexosh atë libër të mallkuar
me njohjen e hidhur
se janë kufijtë e gjuhës tënde
por edhe kufijtë e botës tënde,
që është e gjitha një rastësi,
si kjo
që as i vdekuri nuk do të heshtte.

Përktheu nga origjinali kroatisht: Lulzim Haziri

________________

DAMIR ŠODAN  

Iskušenje Sv. Antuna 

sad znaš da je sila 
koja je onim razuzdanim konjima 
tako napasno istezala noge
počivala još davno u utrobi 
seoskog raspela. 

ali čovjek je slijep 
dok sanja nogomet 
i pušta šišmiše da mu slijeću 
na uska regrutska ramena.  

ako poželiš znati 
nešto o religiji 
moraš prije toga probati 
seks na exu, 
sredovječne gimnazijalke, 
Stari zavjet ili bungee jumping. 

uglavnom, nešto malo 
pomaknuto. 

Dalí je to odmah znao. 

naravno da ne postoji Bog 
dok klečiš 
ispred mašine za novac.  



Poezija u malom jeziku 

Cork, Irska

poezija u malom jeziku 
je kao zvono 
u zabačenom selu
što tuče muklo s večeri 
kroz memlu provincije
samozaboravno 
i poprilično samodovoljno
- reklo bi se - 
da nije tih par kuštravih ovaca
skutrenih pred pljusak
u oboru 
ispred kamene pojate
što malo-malo 
trznu bjelkastim glavama
da ti daju do znanja 
da bez obzira na medij
poruka uvijek 
stiže na odredište.  



U vlaku za Cascais 

u vlaku za Cascais
vidio si najljepšu djevojku. 

maslinaste puti 
i oblih grudi 
(poput Ornelle Muti)
imala je majicu 
Dolce & Gabbana
i držanje Tereze Avilske 
dok kontemplira koplje 
kojom će je njezin kopljonoša 
itd. 

ali mora da ju je odbila 
Wittgensteinova biografija 
u tvojim rukama, 
jer najednom se digla 
i izašla u Estorilu, 
a ti produžio za Cascais
s tužnim uvjerenjem 
da si možda propustio 
ženu svog 
(ili barem nečijeg)  
života:  

Atlantiđanku lijepu 
kao tijelo njenog neuhvatljivog narječja,  
sočno i šuškavo 
poput one sambe 
onog ljeta na Bohinju 
kad ti je bilo osamnaest godina. 

i što si mogao?
nastavio si čitati tu prokletu knjigu
s gorkom spoznajom 
da su granice tvog jezika ipak 
i granice tvog svijeta,  
koji je sve što je i slučaj.  
poput ovog 
što ga ni mrtav ne bi prešutio.

____________

DAMIR ŠODAN 

The Temptation of St. Anthony

now you know that the force
that stretched the legs of those horses
so unrelentingly  
once rested in the belly
of the village crucifix. 

but man is blind
as he dreams of soccer 
allowing fluttering bats to land 
on his narrow soldierly shoulders.  

if you wish to know 
something about religion 
you must first try 
sex on X, 
middle-aged prom queens, 
the Old Testament or bungee jumping. 

generally speaking: something a little  
twisted. 

Dalí knew that from the beginning. 

of course, there is no God 
when you're kneeling 
below a cash machine. 



Poetry In Small Language  

Cork, Ireland 

is like a church bell 
in some remote village 
tolling mutely in the evening
through the musty provincial air 
self-obliviously 
and quite self-sufficiently  
- one might add - 
if it weren't for the pair of those 
ragged sheep 
huddled before the rain 
on the empty lot 
in front of a stone barn 
bobbing their whitish little heads 
up and down 
just to let you know 
that regardless of medium 
the message will always 
arrive at the destination.  

On the Train to Cascais 

on the train to Cascais 
you saw the most beautiful girl. 

with olive skin 
and round breasts 
(just like Ornella Muti's)
wearing a T-shirt
by Dolce & Gabbana, 
poised like St. Theresa of Avila 
contemplating that spear
about to pierce her chest
etc. 

she must have been put off 
by the Wittgenstein's biography 
in your hands, for she suddenly 
sprung up and exited 
in Estoril, 
as you continued to Cascais 
with the sad realisation
that you'd just missed 
the woman of your (or somebody 
else's) life: 

an Atlantean as beautiful 
as the body of her slippery language, 
juicy and rustling 
like the samba 
you heard that summer 
on the lake of Bohinj 
when you were eighteen.  

so what choice did you have,  
but to continue reading that damn book 
bitter in the knowledge
that the limits of your language 
are indeed the limits of your world 
that is the case; 
much like this one 
whereof you wouldn't want to be silent;  
not even in death.