Marija Dragnić
[3.]
dikur gjyshi im vrau
një nepërkë që më preu rrugën
ai lidhi një shkrepëse
në nofullat e hapura
dhe vuri një cigare në gojë.
gjarpri rrëmbimthi u bë kulaç,
derisa i plasi koka.
e vërteta është
se kjo është e vetmja gjë
që kujtoj prej tij edhe sot.
gishtat e errët të poezisë sime
thyen gishtat e plot dritë të poezisë.
gjithçka ndodhi në një fushë të lagësht
prej nga ngrihej një mjegull e gjelbër.
prej diku vinte erë e djegur.
E regjistrova të gjithë ngjarjen.
gishtat e errët të të dashurti tim
zbresin poshtë meje
ndërsa unë vendos një gjarpër
nën shtratin tonë.
Përleshemi mes çarçafësh të bardhë.
në një çast,
koka ime varet buzë shtratit,
dhe kjo shton shanset
e një dorëzimi përfundimtar.
gishtat e mi me dritë tërheqin flokët e errët
nga qafa e të dashurit tim,
ai puthit gishtin e madh të errët
mes buzëve të mia të përflakura.
njërin prej nesh e kafshon gjarpri.
video e regjistruar duket si një film porno
me një aktore shumë të eksituar.
u bë një hit i vërtetë.
ishin yjet e ftuar të çdo festivali,
fituan të gjitha çmimet lokale.
zogu ishte një sukses i vërtetë.
[4.]
ky është shënimi i tretë
rreth gjyshin tim të cilin
e njihja fare pak.
mami çuditet
sesi unë ende nuk e shoh
lidhjen
midis këtyre dy fakteve.
gishtat e errët të poezisë së dikujt tjetër
ngatërrohen përballë gishtave të errët të poezisë sime
e që papritur kthehen në komedi.
një tufë e shtangur buzëqeshjesh ulet
në fytyrat e aktorëve kryesorë dhe publikut.
gishtat e errët të të dashurit tim
kujdesen për gishtat e mi të ndriçuar.
gishtat e mi të ndriçuar, errësohen
për shkak të, le të themi tymit të duhanit.
aktorja kryesore vë maskën e një djali bukurosh.
dritat shuhen.
gishtat e errët të poezisë sime ndërthuren me gishtat e dritës së poezisë sime.
nëse gishtat e errët e mundin dritën, ato s'do mund të shkonin asnjë grimë
përtej skajeve të thonjve.
feksin kamerat
nga një pikë strategjike mes audiencës, ato ndriçojnë vetëm kostumet
dhe siluetat e peizazheve
gishtat e errët të të dashurit tim
ngërthen me gishtat e mi tashmë të errët në pozicionin e fillimit.
ndizen dritat
aktori kryesor është i vetëm në skenë
aktorja kryesore papritur është mes publikut, dhe ka mbetur e shtangur.
gishta e errët të të dashurit tim
dhe gishta me dritë të poezisë sime në një vallëzim prej djalli.
zemra është nëna e përsëritjes, bërtasin ata në pikë kulmore.
